Liefde voor het vak
Hans Bakker, oprichter van ATRIUM Vastgoedontwikkelaars over waar de passie begon.

Waar de passie begon
Mijn vader was hoofduitvoerder utiliteitsbouw en bouwde voornamelijk kerken, scholen en zorgprojecten. Het waren van die prachtige solitaire gebouwen die erg ruimtelijk waren vormgegeven, maar lastig waren om goed uit te voeren. Maar mijn vader kon dat als geen ander. Vanaf mijn vroege jongensjaren mocht ik in de vakanties met hem mee. Ik hielp met timmeren en stenen sjouwen, mocht mijn boterham in de directiekeet opeten en bestudeerde ondertussen de bouwtekeningen. Ik was trots op mijn vader, zag hoe hij met stapels tekeningen onder zijn arm over de bouw liep, zijn mensen instrueerde en onder zijn leiding het gebouw tot stand kwam. Op zondag gingen we regelmatig met het hele gezin in de schoon gewassen auto naar “het werk”, zoals hij zijn bouwplaats noemde. Hij legde dan aan mijn moeder en ons kinderen uit wat hij had gemaakt, hoe hij het had aangepakt en hoe blij zijn medewerkers waren dat het was gelukt om een ingewikkelde spantconstructie in één keer “pas” te krijgen. Gedurende mijn hele school- en studietijd heb ik alle vakantie op de bouw doorgebracht. Vanaf mijn vroege jeugd wist ik dat ik ook wilde bouwen, maar de bouwplaats zelf trok me minder dan de tekenkamer. Ik leerde opzichters en architecten kennen en bekwaamde me in tekenen en schetsen. Van timmerman tot architect was een goede leerschool.

Wat vanuit passie wordt gedaan werkt inspirerend op de ander.

Al blijft mijn vader mijn grote voorbeeld, ik koos voor de scheppende en creërende kant van het vak. Toch is de basis “de liefde voor het vak” in die prille begintijd gelegd. De passie om mooie en goede gebouwen te maken waarvan opdrachtgevers en gebruikers blij worden is bij mij onveranderd en draag ik als een cadeau van mijn vader met me mee. In het bouwproces van weleer was de bouwmeester (architect) de vertrouwenspersoon van de opdrachtgever (bouwheer). Zodoende was hij de leider van het proces en beoordeler van de kwaliteit. In het huidige “bouwvak” heeft de architect deze rol niet meer en is ook de opdrachtgeversrol gewijzigd. Tegelijkertijd hebben vele disciplines een rol opgeëist en zien aannemers en bouwmanagers ook een taak bij de conceptuele fase weggelegd. Bij deze rolvervaging wordt een elementaire denkfout gemaakt. Immers de totstandkoming van een project is nu geen opeenvolgende verticale bouwketen meer, maar gemoderniseerd tot een structuur van specialismen.

Echter, specialisten hebben de neiging zich slechts verantwoordelijk te voelen voor hun deelgebied. Hiermee staat de kwaliteit van het gebouw en de essentie van het ontwerp niet meer als vanzelfsprekend centraal.

De complexheid van ons werk vraagt om de regiefunctie van een integer en ter zake kundige bouwheer en bouwmeester.

Ik sta met mijn bedrijf Atrium voor integer en vakkundig bouwheer- en bouwmeesterschap. Projectontwikkeling nieuwe stijl, waarbij kennis en compassie leidend zijn en niet de macht van de grondpositie.